For a natural person, income from real estate rental is qualified as real estate income for tax purposes. The income tax code reserves a rather favorable tax treatment for real estate income from real estate rental.
Dit werkt als volgt :
- Voor huurovereenkomsten voor woningen is de belastinggrondslag gelijk aan het geïndexeerde kadastrale inkomen plus 40%: de werkelijk ontvangen huur wordt niet belast;
- Voor huurovereenkomsten bestemd voor de beroepsactiviteit van de huurder bestaat de belastinggrondslag uit de werkelijke huur, maar met een vermindering van 40%. Derhalve is slechts 60% van de werkelijke huur belastbaar.
Indien de inkomsten uit onroerend goed worden samengevoegd met de beroepsinkomsten om de progressieve tarieven per schijf te ondergaan, maakt deze gunstige vaststelling van de belastbare grondslag van de inkomsten uit onroerend goed het mogelijk de druk van de verhuurdersbelasting aanzienlijk te verminderen.
Deze gunstige fiscale situatie kan echter door de belastingautoriteiten in twijfel worden getrokken. Deze kan immers in bepaalde omstandigheden, wanneer een belastingplichtige eigenaar is van verschillende gebouwen, oordelen dat de belastingplichtige een beroepsactiviteit van vastgoedverhuur ontwikkelt: de inkomsten uit de verhuur worden dan als beroepsinkomsten gekwalificeerd. Dit heeft tot gevolg dat de werkelijk geïnde huren in hun geheel belastbaar zijn, en niet meer op basis van het kadastraal inkomen (huisvesting) en zonder aftrek van 40% (beroeps). Bovendien zullen de sociale bijdragen van toepassing zijn.
Een eenvoudige methode om te voorkomen dat de belastingdienst dit criterium gebruikt om de inkomsten uit onroerend goed te herkwalificeren tot beroepsinkomsten, bestaat erin al deze taken inzake huurbeheer toe te vertrouwen aan een derde.
